دارو درمانی کودکان قبل از شروع درمان در اتاق عمل:

 اعمال جراحی برای اطفال می‌تواند منجر به ترومای روانی گردد .ترس از درد اقدامات ناخوشایند در اتاق عمل و برخورد با افراد ناآشنا در آنجا همه برای کودک است را باور است نیاز به پیش درمانی قبل از عمل باید بر اساس وضعیت تضمینی طول مدت جراحی القای مطلوب بیهوشی و ساختار روانی کودک و والدین در نظر گرفته شود.

بیش درمانی به طور طبیعی برای شیرخواران کمتر از شش ماه در اوردن دارد اما برای کودک ۱۰ تا ۱۲ ماه و بزرگتر از آن که ترس و اضطراب جدایی از والدین را درک می کنند قطعاً باید تجویز شود.

روش های مختلفی برای تجویز آرامبخش قبل از عمل جراحی وجود دارد که شامل روش های دهانی داخل عضلانی وریدی رکتال زیر زبانی و مخاط بینی است هرکدام از این روشها معایبی نیز دارند.

مثلاً در روش دهانی شروع اثر داروها دیر هستند، روش عضلانی و وریدی دردناک و آزار دهنده است.در روش رکتال بیمار احساس ناراحتی می کند و باعث احساس درد و بدن احساس سوزش می شود.

در روش استفاده از مخاط بینی اگر چه جذب دارو سری است ولی می‌تواند تحریک کننده باشد و روش زیر زبانی بهترین سازگاری را دارد به طوری که علاوه بر جذب نسبتاً سریع ،درد نیز ندارد.

شایع ترین آرام بخش هاي مورد استفاده قبل از عمل بنزودیازپین ها هستند.در اطفال میدازولام به صورت خوراکی(0/5 میلی گرم/کیلوگرم)و یا بصورت نازل(0/5 میلی گرم/ کیلوگرم) مورد استفاده قرار می گیرد.

کتامین داروی دیگری است که به روش خوراکی(0/5 میلی گرم/ کیلوگرم) و بصورت تزریق عضلانی (2 میلی گرم/ کیلوگرم) مصرف می شود .

آنتی کلینرژیک ها، به علت دردناک بودن به طور معمول برای کودکان از طریق عضلانی تجویز نمی‌شود. تجویز آتروپین(0/2 میلی گرم کیلوگرم) از طریق دهانی و یا داخل عضلانی ۴۵ دقیقه قبل از القای بیهوشی سبب کاهش  هایپرتانسیون درطی القای بیهوشی با هوشبرهای استنشاقی در شیرخواران کمتر از ۶ ماه می شود.

داروهای بلوک کننده هیستامین( H۲ بلوکر) جهت کاهش احتمال آسپیراسیون استفاده می شود( مثلا بیمارانی که دچار رفلاکس معده به مری هستند مشکلات احتمالی راه هوایی اعمال آندوسکوپیک و سابقه جراحی قبلی بر روی مری اعمال جراحی در وضعیت ترندلنبرگ و اعمال جراحی غیر انتخابی اورژانسی).

بررسی های روانشناختی با توجه به مراحل رشد و نمو در سنین مختلف نوزاد و کودک انجام می‌پذیرد. دو عامل خانواده و محیط روی جنبه روانشناختی فرد موثر است. سن کودک و تاثیر این عوامل محیطی نیز موثر است. سازگاری و مهارت های اجتماعی بر رشد کودک بهبود می‌یابد. رفتار و کردار والدین هم تاثیر مستقیم بر پاسخگویی آنها و مشارکت آنها در مراقبت از کودک در مرحله قبل از عمل دارد و در مقابل حضور والدین خود در این مرحله واکنش های متفاوتی دارند .

وقتی که والدین نوزادان در کنارشان هستند آنها رفتارهای سازگارانه تری از خود بروز می‌دهند. برعکس کودکان بزرگتر در جهت نشان دادن استقلال خود ممکن است مایل به حضور والدین خود هنگام آماده شدن برای جراحی نباشند.

بر اساس رشد عقلی و عاطفی بچه ها می توان راهکار مناسب جهت برخورد با آنها پیدا کرده و این مستلزم کشف وضعیت آنها از طریق برقراری ارتباط مناسب با کودکان و والدین آنهاست.

آموزش به والدین در مراقبت از کودکان:

به طور ایده‌آل آموزش ها را باید به گونه ای تنظیم کرد تا والدین و کودک فرصت یادگیری آن را داشته باشد و سوالات خود را مطرح کنند. گاهی روش ها در حین انجام آموزش داده می شود تا والدین اطلاعات را به طور دقیق و در موقعیت مناسب دریافت کنند. باید به سوالات والدین پاسخ دهید و از یادگیری آموزش ها اطمینان حاصل نماید.

گاهی والدین احساس نیاز به دانستن جزئیات زیادی دارند که خود و پرستار باید در ارائه اطلاعات گاهی آموزش را قطع نماید و به ابهامات آنها پاسخ داده شود.

آموزش قبل از عمل باید شامل نحوه مراقبت از زخم جراحی در منزل، روش های کاهش درد، تغذیه، آموزش روش تنفس بعد از عمل و ورزش های تحتانی به منظور جلوگیری از عوارض بعد از عمل جراحی مانند پنومونی و ترومبوز وریدهای عمقی باشد.

بیمار باید این ورزش ها را در بیمارستان و منزل انجام دهد. بهترین زمان آموزش قبل از عمل جراحی نیست بلکه از زمان پذیرش و انجام تست های تشخیصی باید آموزش را آغاز کرد.پرستار به سوالات والدین پاسخ داده و آموزش‌های لازم را نیز ارائه می دهد.

بر حسب نیاز ممکن است والدین با افراد مختلفی که در امر بیهوشی و عمل جراحی شرکت خواهند داشت ملاقات کند یا فیلم هایی را در این زمینه ببینند و یا با وسایل مورد استفاده آشنا شوند.

پرستار نیز باید شماره تلفنی را جهت پاسخگویی به سوالات بعدی در دسترس آنان قرار دهد. بسیاری از موسسات آموزش های کتبی خود را در مورد انواع اعمال جراحی آماده می‌کنند و به صورت پمفلت آموزشی در اختیار بیماران قرار می دهند.

به والدین توصیه می شود که دارو را به طور مرتب بر اساس تجویز پزشک در ساعات اولیه بعد از انجام عمل جراحی برای تسکین درد کودکشان بدهند و از روش انحراف فکر یکی از روش های موثر در کاهش درد کودکان است استفاده نمایند.

مطالعه بیشتر:

💡 جنبه های حیاتی بررسی فیزیکی کودکان قبل از جراحی

💡  نکات طلایی در ارزیابی قبل از جراحی اطفال

منبع: کتاب اصول و فنون عملکرد فرد سیار و اسکراب/لیلا ساداتی،احسان گلچینی