تجربه یک تزریق عالی با انتخاب سرنگ مناسب

سرنگ‌ها و سوزن‌های متنوعی وجود دارند، هرکدام برای تزريق حجم معينی از دارو به يك بافت مخصوص طرح‌ریزی‌شده‌اند. پرستار بايد تشخيص دهد كه كدام سرنگ و سوزن بهتر مؤثر است.

بيشتر بیمارستان‌ها از سرنگ‌های Disposuble «پلاستيكی یک‌بارمصرف» استفاده می‌ کنند.

سرنگ‌های پلاستيكی یک‌بارمصرف ارزان بوده و پيستون آن‌ها به‌خوبی قابل‌کنترل است. سرنگ‌های شيشه‌ای گران‌تر هستند و قبل از مصرف بايد استريل شوند.

پرستار محلول را به‌وسیله آسپيره كردن داخل سرنگ میكند. به اين صورت كه پيستون را به‌طرف بيرون كشيد درحالی‌که سوزن متصل به آن داخل محلول موردنظر است.

در موقع كشيدن محلول موردنظر پرستار بايد سرنگ را طوری در دست بگيرد كه قسمت خارجی سرنگ و دسته پيستون در دست او باشد. برای رعايت استريليته پرستار بايد از هرگونه برخورد احتمالی نوك سرنگ به سوزن يا قسمت داخلی سرنگ و تنه پيستون با هر نوع جسم غير استريل جلوگيری كند.

سرنگ‌ها دارای يك قسمت استوانه‌ای و يك انتهای كوچك است كه سوزن به آن وصل می‌شود داخل اين قسمت استوانه‌‌ای plunger يا پيستون حركت می كند.

سرنگ‌ها در اندازه‌های مختلف كه ظرفيت‌های ۱ سی‌سی تا ۵۰ سی‌سی را دارند. استفاده از سرنگ‌های بزرگ‌تر از ۵ سی‌سی غیرمتداول‌تر است. سرنگ‌های ۲ تا ۳ میلی‌لیتری برای تزريق عضلانی وزير جلدی مورد نیاز است.

سرنگ‌های بزرگ‌تر موجب ناراحتی بيمار می‌گردد. ميكروست برای تزريق مثلاً پنی‌سیلین كريستال بكار برده می‌شود و بجای آن در سرنگ‌ها ۲۰cc تا ۵۰cc استفاده می‌شود.

سرنگ‌های هيپودرميك ۵/۲ تا ۳ میلی‌لیتری معمولاً به‌صورت بسته‌بندی با سوزن متصل به آن موجود هستند؛ گاهی اوقات ممكن است پرستار برحسب احتياج شماره سوزن را عوض كند.