طبق نظریه او، ارائه دهنده خدمت، مسئول ایجاد و حفظ بهترین شرایط محیطی ممکن  به منظور کمک به التیام بیمار است.

او به آموزش کار گروهی تاکید می کند. به نظر او تیم نه تنها شامل ارائه دهنده خدمت، بلکه مرکب از بیمار و خانواده بیمار نیز است. او اغلب قانون گذاری های خود را با نظرات قانونی شده برای حمایت از بیمار و ارائه دهندگان سلامت شبیه می‌کرد.نامه ها و نوشته های متعدد او، کار او را با شرح وقایع به ترتیب تاریخ بیان می‌کند.

مفهوم وجدان جراحی به بیان ساده یک قانون طلایی در جراحی است. بدین معنی که: همان طوری با بیمار رفتار کنید که دوست دارید دیگران با شما رفتار کنند. هر عضو تیم درمانی باید بیمار را مثل خودش یا در حد یکی از عزیزانش در نظر داشته باشد .

همزمان با تقویت وجدان جراحی در یک عضو تیم جراحی، این امر در او به شکل ذاتی باقی می‌ماند. فلورانس نایتینگل ماهیت ذاتی مردم را اینگونه حل کرد: یک پرستار وقتی احساس انجام وظیفه را در ذهن خود داشته باشد، همواره هدفش ارائه مراقبت کامل و بی نقص به بیمار بوده و در انجام تمام آمار وجدان را در نظر دارد.

حقوق بیمار

مانند یک بیمار خدماتی را از سیستم بهداشتی درمانی برای تکمیل نیازهای سلامت خود تهیه می کند که تحت عنوان حقوق مسلم نامیده می شوند. دستیابی به خدمات سلامت به عنوان یک حق شناخته شده است.

وکیل مدافع بیمار

پرستار در حوزه جراحی به عنوان حامی و مدافع حقوق بیمار نیاز بیمار و خانواده اش را جهت کسب اطلاعات و کمک در زمینه تجربه جراحی بررسی و تامین می نماید. به عنوان یک حامی، پرستار منطقه جراحی می‌تواند اطلاعاتی را از طریق بررسی و ارزیابی بیمار کسب کند و براساس این اطلاعات ،نیازهای خاص و موارد تهدید کننده سلامت او را مشخص می کند.

برنامه ریزی دقیق در این زمینه موجب مشارکت اعضای خانواده در مراقبت از بیمار می شود. ترس و اضطراب بیمار و خانواده اش به رغم توجه به وسعت و نوع جراحی باید مورد توجه قرار گیرد، زیرا هیچ روش جراحی برای بیمار کوچک نیست!

هر بیمار به شکل متفاوتی نسبت به این نگرانی و ترس واکنش نشان می دهد وقتی بیمار از کشف نیاز خود در سلامتی اطمینان حاصل نمود، احساس راحتی و آرامش می‌کند.پرستار حوزه جراحی به عنوان یک فرد مسئول در ارائه خدمات درمانی موظف است موارد زیر را انجام دهد.

1- با برقراری ارتباط صحیح با بیمار، خانواده اش و افراد دیگر مرتبط با او، اطلاعات درستی جهت طراحی برنامه مراقبتی مناسب برای بیمار به دست آورد.

2- بیمار، خانواده اش و افراد دیگر مرتبط با بیمار را به بیان احساسات و پرسیدن سوالات تشویق کند.

3- با ارائه اطلاعات حقیقی در خصوص برآیند های مورد انتظار در جراحی، ترس و نگرانی او را برطرف نماید.

4- به اخذ تصمیم گیری آگاهانه بیمار کمک کند.

5- در معرفی بیمار به سایر افراد تیم جراحی با دادن اطلاعات لازم و مناسب کمک کند.

6- تمام فعالیت‌های حول جراحی را برای ایمنی بودن آنها و تامین سلامتی برای بیمار بررسی کند.

7- در خلال فرایند جراحی، خانواده بیمار را از وقایع رخ داده غیر پیش بینی مطلع کند.

8- بیمار را راهنمایی نماید که از حقوق خود دفاع کند (با اراده و نماینده تام الاختیار بودن).