بیمار بستری شده در بیمارستان با توجه به محیط فیزیکی که در آن پروسیجر تهاجمی یا جراحی انجام خواهد شد ،هر بیمار باید به اندازه کافی بررسی و آماده شود؛ به گونه ای که اثرات و خطرات بالقوه مداخله جراحی به حداقل رسانده شود.

این موضوع شامل آمادگی های عاطفی و جسمی است پرستاران حوزه جراحی لازم است که خط مشی ای را به منظور شرایط قبل از جراحی بیمار بنا نهند، به نحوی که شرایط تغییر کننده در طول دوره مراقبت های حوزه جراحی یا بیهوشی به آسانی تشخیص داده شود.

هرچند بیشتر بیماران کاندید جراحی در همان روز عمل پذیرش می شوند اما برخی از آنها یک یا چند روز قبل از پروسیجر برنامه‌ریزی شده در بیمارستان پذیرش می‌شوند. صحت بیماری یا وضعیت کلی سلامتی بیمار و نیز اقدام جراحی که صورت خواهد گرفت، بیمار پذیرش شده در بیمارستان قبل از جراحی یا بیمار بستری در همان روز عمل را تحت تاثیر قرار می دهد.

بررسی های رادیولوژیک آندوسکوپیک یا سایر مطالعات تشخیصی می‌تواند جهت تایید تشخیص پزشکی صورت پذیرد. بیماری های عمومی یا مزمن مثل دیابت یا بیماری های قلبی باید تا حد امکان قبل از جراحی تحت کنترل قرار گیرند.

بیشتر بیمارانی که پس از عمل در بیمارستان نگهداری می شود در همان روز جراحی پذیرش می گردند اغلب تحت عنوان (MA (morning admission یا پذیرش صبح ، تلقی می گردند. این بیماران ممکن است جهت عمل جراحی در همان روز پذیرش پیش از ورود به بخش اتاق عمل آماده شوند.

برخی بیمارستان ها دارای مکانی جهت بررسی پیش از عمل در بخش اتاق عمل می باشند در بخش اتاق عمل برخی بیماران ممکن است به بخش مراقبت پس از بیهوشی(PICU) به منظور بهبودی از بیهوشی پیش از انتقال به بخش مراقبت از بیماران منتقل گردند و سایر بیماران به طور مستقیم به بخش مراقبت های ویژه ICU برده شوند.

اهمیت و میزان پروسیجر جراحی و نیاز های پس از عمل بیمار جهت مراقبت پیچیده زمانی تعیین می‌شود که بیمار پس از اطمینان خاطر ترخیص و روانه منزل می شود. آمادگی های قبل از جراحی تمام بیماران فعالیت های خاصی مانند تاریخچه پیش از جراحی و معاینه فیزیکی قبل از ورود بیمار به بخش اتاق عمل تکمیل و ثبت می‌شود.

این فرآیند می‌تواند پیش از ورود بیمار به بیمارستان یا مرکز مراقبت های سرپایی صورت گیرد. آمادگی فیزیکی پیش از عمل به منظور کمک جهت غلبه بر استرس های بیهوشی در از دست دادن خون و مایعات بی‌حرکتی و آسیب بافتی طراحی می‌شود.

آمادگی اغلب پیش از بستری شدن بیمار در بیمارستان با تغذیه درمانی یا دارو درمانی شروع می شود. تمامی تلاش‌ها بر آماده سازی تمام بیماران به بهترین شرایط فیزیکی ممکن قبل از جراحی استوار است. در صورت لزوم مشاوره های مناسب به عنوان مثال بررسی های قلبی انجام می‌پذیرد.

اقدامات پیش از بستری تعدادی از آمادگی های قبل از جراحی می‌تواند در مطب جراح انجام گیرد، سپس بیماران به مرکز بخش پیش از عمل در بیمارستان یا مرکز مراقبت های سرپایی مراجعه می کنند ،تست ها و سوابق لازم است تکمیل و پیش از بستری شدن بیمار در روز عمل در دسترس باشد.

تست‌های پیش از بستری (PATs) طبق دستورالعمل‌های هر مرکز برنامه‌ریزی می‌شود. برخی تستها تنها به مدت ۳۰ روز قابل قبول هستند یا پیش از بستری تکرار می شوند.

نوع آزمایشات صورت گرفته بر اساس هر بیماری و شرایط احتمالی و پیچیدگی عمل جراحی متفاوت است .

آمادگی های قبل از عمل شامل موارد زیر است:

• معاینه فیزیکی و سوابق :

  سوابق پزشکی این موارد توسط پزشک، پرستار، دستیار پزشک یا دستیار دستیار اول پرستار رسمی اجرا و ثبت می شود.
  آلرژی و حساسیت ها باید ذکر شود. پرستار قبل از عمل خط مشی را برای علایم حیاتی بیمار برقرار می سازد.

• تست های آزمایشگاهی:

  تست ها باید بر اساس شاخص های کلینیکی خاص یا ریسک فاکتورهای متاثر کننده مدیریت جراحی یا بیهوشی پایه‌گذاری شود. آزمایش ها شامل سن ، جنسیت، بیماری کنونی، اهمیت و شدت پروسیجر جراحی و نوع بیهوشی است.
  به طور ایده آل آزمایش ها لازم است ۲۴ ساعت پیش از بستری شدن بیمار تکمیل شود بنابراین نتایج جهت بررسی در دسترس است. برخی مراکز بررسی‌های آزمایشگاهی را صبح روز عمل انجام می دهند.

  هموگلوبین، هماتوکریت، نیتروژن، اوره خون (BUN)  و قند خون می‌تواند به طور روتین برای بیماران ۶۰ سال یا مسن تر انجام شود.

  هماتوکریت معمولا برای زنان در تمامی سنین پیش از تجویز داروی بیهوشی عمومی درخواست می‌شود. شمارش کامل خونی و مشخصات شیمیایی خون ممکن است انجام شود شمارش پلاکت زمان نسبی ترومبوپلاستینفعال شده و زمان پروترومبین همچنین می‌تواند درخواست شود.

  آنالیز ادرار می‌تواند بر اساس نوع عمل جراحی تاریخچه پزشکی یا معاینه فیزیکی اندیکاسیون پیدا کند.

• گروه خونی و کراس مچ:

  چنانچه تزریق خون پیش‌بینی شود خون بیمار گرفته شده و کراس مچ بر روی آن انجام می‌شود. بسیاری از بیماران ترجیح می‌دهند که خون از خودشان گرفته شود و جهت تزریق به خودشان اتوترانسفیوژن ذخیره شود.

  لازم است به بیماران توصیه شود که بانک خون هزینه‌ی اضافی را جهت ذخیره خون بیمار به منظور مصارف شخصی صرف می کند. حتی اگر لازم است که بیمار اتوترانسفیوژن داشته باشد گروه خونی تعیین و تست کراس مچ انجام می شود.

  در شرایطی که تزریق خون اضافی مورد نیاز باشد اگر بیمار از تزریق خون ممانعت کند فرم امتناع و عدم پذیرش باید بر اساس سیاست‌ها و قوانین مرکز تکمیل شود.

• گرافی قفسه سینه:

  به طور روتین قبل از عمل برای تمامی بیماران نیاز نیست. گرافی مذکور در صورت قوانین مرکز درمانی می‌تواند ضروری باشد یا از نظر پزشکی به عنوان بررسی زمینه ای برای ارزیابی بالینی افراد مبتلا به بیماری های قلبی یا ریوی و افراد سیگاری بیماران ۶۰ سال به بالا و مبتلا به سرطان اندیکاسیون داشته باشد.

• الکتروکاردیوگرام  ECG:

  در صورت ابتلا یا مشکوک بودن فرد به بیماری قلبی، ECG اجباری از سیاست مرکزی می‌تواند برای بیماران ۴۰ سال به بالا روتین باشد.

• پروسیجر های تشخیصی:

  در موارد لزوم به عمل می‌آید. (به عنوان مثال مطالعات و بررسی های داپلر جهت جراحی عروق)

• آموزش های کتبی:

  بیمار باید جهت جراحی آموزش های کتبی قبل از عمل را به منظور پیگیری پیش از بستری دریافت کند. این آموزش‌ها باید در مطب جراح یا مرکز ارزیابی قبل از عمل با بیمار مرور شود. به منظور جلوگیری از برگشت محتویات معده یا تهوع و استفراغ و آسپیراسیون محتویات معده نباید بیمار قبل از عمل جراحی غذای جامد مصرف کند.

  این دستورالعمل معمولا تحت عنوان NPO، پس از نیمه شب بیان می شود. فقط در صورت صلاحدید جراح یا متخصص بیهوشی در بیماران خاص مایعات شفاف می توانند ۲ تا ۳ ساعت قبل از عمل مصرف شود.

  مدت زمانNPO و معمولا برای نوزادان، کودکان کوچک ، بیماران دیابتی و بزرگسالان مسن تر مستعد کم آبی کاهش می‌یابد. پزشک ممکن است از بیمار بخواهد که داروهای خوراکی ضروری خود را که به طور معمول استفاده می‌کرده مصرف کند.

  داروهای مذکور می‌توانند با مقدار کمی آب حداکثر تا یک ساعت قبل از عمل جراحی مصرف شوند پوست باید جهت آمادگی محل عمل تمیز شود. پزشکان زیادی قبل از عمل از بیماران می خواهند که جهت تمیز کردن محل عمل از صابون های آنتی باکتریال استفاده کنند یا با اسفنج های ضد میکروبی معمولاً کلرهگزیدین صبح روز عمل حمام کنند.

  باید به بیماران تذکر داد که اجازه ندهند صابون وارد چشم هایشان شود. آماده سازی با کلرهگزیدین می‌تواند به قرنیه ها و پرده صماخ آسیب برساند.

  به بیماران که عمل جراحی آنها در نواحی صورت گوش یا گردن است توصیه می شود که قبل از بستری شدن بیمار موهایشان را بشویند زیرا ممکن است به مدت چند روز یا یک هفته پس از جراحی به آنها اجازه شستشو داده نشود.

  لاک ناخن و ناخن های مصنوعی اکریلیک لازم است جهت مشاهده و دسترسی به بستر ناخن در طول عمل برداشته شوند. به بیماران توصیه می شود که حداقل یک انگشت خود را در صورت استفاده متخصص بیهوشی از وسایل مانیتورینگ پاک کنند.

  انگشتان دست یا پا زمانی به کار برده می شوند که مورد نیاز باشد. اما معمولا انگشتان دست نسبتا بیشتر در دسترسند. برخی سنسورها چسبنده بوده و می توانند در نرمه گوش یا عرض پل بینی کار گذاشته شود.

  بستر ناخن ناحیه عروق است. و رنگ آن شاخص جهت اکسیژن رسانی محیطی و جریان خون از سنسور اکسیژن دستگاه پالس اکسی متری جهت مانیتورینگ میزان اشباع اکسیژن و نقض به بستر ناخن متصل می‌شود.

  کاف انگشتی جهت مانیتورینگ مداوم فشار خون ممکن است استفاده شود. لاک ناخن یا ناخن های مصنوعی از تماس بین این وسایل و بستر عروقی ممانعت به عمل می‌آورند. جواهرات و اشیای با ارزش جهت اطمینان از حفاظت در خانه گذاشته شوند.

  در صورت انجام الکتروسرجری باید بیمار باید مطلع شود که تمامی جواهرات فلزی مثل سرویس عروس و مصنوعات مذهبی به منظور جلوگیری از سوختگی احتمالی بایستی خارج شود.

  همچنین پیشگیری از خطر باید در نظر گرفته شود. لازم است که سایر آموزش های خاص به بیماران داده شود. به عنوان مثال در زمان حضور بیمار در مراکز درمانی، یک فرد بزرگسال باید جهت انتقال بیمار منزل حضور داشته باشد. در مواقعی که عمل جراحی، ماده بیهوشی یا دارو که موجب ناتوانی بیمار در رانندگی می‌شود، اعضای خانواده یا سایر افراد مهم باید از محل انتظار و مکان انتقال بیمار پس از عمل جراحی مطلع گردند .

• رضایت آگاهانه:

  لازم است که پزشک رضایت آگاهانه را از بیمار یا نماینده قانونی اخذ نماید. پس از شرح عمل جراحی ، خطرات، منافع و پیشنهادات جراح باید روند مذکور را ثبت کرده و امضای بیمار را در رضایت نامه داشته باشد. این سند ثبتدائمی گردیده و همراه بیمار به اتاق عمل تحویل داده می شود.سیاست ها و قوانین دولتی محیط شاخص‌های جهت تایید رضایت آگاهانه می باشد.

• مصاحبه پرستار :

  پرستار حوزه بیهوشی اتاق عمل، باید با بیمار جهت بررسی قبل از عمل دیدار داشته باشد. در حالت ایده‌آل قرار ملاقاتی با پرستار حوزه جراحی به هنگام ورود بیمار به مرکز جهت آزمایش های قبل از جراحی ترتیب داده می‌شود.

  از میان بررسی های فیزیولوژیک و روانشناختی پرستار اطلاعات لازم را جهت تشخیص های پرستاری نتایج مورد انتظار و برنامه مراقبتی جمع‌آوری می‌کند. از طریق اطلاعات حاصل از بررسی و تشخیص های پرستاری پرستار نتایج مورد انتظار را برای بیمار تعیین می‌کند.

  پرستار برنامه مراقبتی را طراحی کرد و ضمیمه پرونده می نماید. پرستار آموزش های کتبی پیش از عمل و رضایت نامه را با بیمار جهت بررسی اطلاعات و درک بیمار مرور می‌کند. همچنین پرستار حمایت عاطفی بیمار را فراهم کرده و به منظور بهبودی پس از عمل آموزش های لازم را از قبل به ارائه می دهد.قبل یا پس از مصاحبه بیمار می تواند فیلم ویدیویی را جهت تقویت اطلاعاتش مشاهده کند.

 بررسی بیهوشی:

تاریخچه بیهوشی و بررسی فیزیکی قبل از تجویز داروی بیهوشی به صورت عمومی و منطقه انجام می‌گیرد. تاریخچه و سوابق می‌تواند توسط جراح به عمل آید و در مطب پزشک یا مرکز ارزیابی قبل از عمل از بیمار تحت تکمیل پرسشنامه توسط فرد ارائه دهنده بیهوشی سوالات پرسیده شود.

در صورتی که بیمار تاریخچه پزشکی پیچیده ای دارد ،یا پرخطر است، یا درجه بالایی از اضطراب را داراست، مصاحبه توسط مسئول بیهوشی قبل از پذیرش و بستری بیمار به عمل می‌آید .باید تمام بیماران از خطرات داروی بیهوشی و جایگزین ها مطلع گردند.

پس از بحث و گفتگو با متخصص بیهوشی لازم است که بیمار فرم رضایت نامه را امضا کند، تماس تلفنی قبل از عمل توسط پرستار بیهوشی با بیمار چندین روز جلوتر از عمل جراحی برنامه‌ریزی شده می تواند از لغو عمل جراحی به دلیل آزمایش های ناکافی قبل از عمل پیشگیری کند.

آزمایش های مورد نیاز با بیمار مرور و در صورت نیاز قراردادهای بعدی جهت آزمایش های اضافی تنظیم می شود. اهمیت آمادگی های قبل از عمل مجدد یادآوری می شود، به ویژه حالت NPO و حضور فرد بزرگسال بالغ جهت انتقال بیمار پس از عمل جراحی. (به شرط داشتن جراحی سرپایی)

عصر روز قبل از عمل جراحی انتخابی

علاوه بر اقدامات پیش از بستری بیماران که شرح داده شد جراح ممکن است به منظور سایر آمادگی های مناسب قبل از عمل دستورات خاصی را بنویسد.

تمامی بررسی های پیش از بستری و اقدامات آزمایشگاهی می‌توانند پس از پذیرش بیمار به بخش جراحی پیش از عمل انجام گیرند.

برخی بیماران ممکن است به موارد زیر نیاز داشته باشند:

• آماده سازی روده با انما تا شفاف‌سازی، به منظور مفید بودن این روش در تخلیه رکتوم و روده ها می توان از آن استفاده نمود به عنوان مثال جراحی های معده_روده ای مثل برداشتن روده یا آندوسکوپی و اعمال جراحی در نواحی اطراف مقعد پرینه و لگن لاواژ روده یا محلول خوراکی که موجب اسهال می شود، می تواند جهت تخلیه روده ها از مدفوع درخواست شود.
   به دلیل از دست دادن پتاسیم در طول اسهال، سطح پتاسیم سرم خون باید قبل از جراحی کنترل شود. بیماران مسن لاغر و مبتلا به سوء تغذیه مستعد سایر اختلالات الکترولیتی ناشی از لاواژ روده ای می باشند.
• داروی آرام بخش در زمان خواب در شرایط انتخابی