سرطان حفره دهان(Cancer of the oral cavity)
سرطان های حفره دهان ممکن است در هر بخشی (لبهاء طرفین زیان و سقف دهان شایعترین مکان ها هستند) از دهان با گلو روی دهند و در صورت تشخیص زودرس کاملا قابل درمان می باشند. مصرف الکل و تنباکو با این بیماری ارتباط دارد.
همچنین عوامل اخطرساز دیگر عبارتند از؛ سن بالای ۶۰ سال (هرچند به طور فزاینده ای در زیر ۳۰ سال مشاهده می شوت) چت (مذکر)، مصرف تنباکوی بدون دود (جویدنی)، کمبودهای تقدمهای، مصرف گوشت دودی، تحریک مزمن به وسیله چوب سیگار داغ یا قرار گرفتن دراز مدت در برابر تابش آفتاب یا باد (سردلان لب). معمولا بدخیمی های حفره دهان از نوع کارسینوماهای سلول سنگفرشی هستند.
تظاهرات بالینی
کم یا بدون علامت، شایعترین علامت، زخم یا توده های بدون دردی است که بهبود نمی بایند.
- ضایعه مشخص آن، زخم سفت و دردناک با لبه های برجسته می باشد.
- با پیشرفت سرطان ممکن است شکایت بیمار از حساس شدن، اشکال در جویدن، بلع، صحبت کردن، سرفه با خلط خونی یا بزرگ شدن غدد لنفاوی گردن باشد.
ارزیابی تشخیصی
معاینه دهان، بررسی غدد لنفاوی و بیوپسی از ضایعاتی که در عرض دو هفته بهبود می یابند.
درمان طبی
درمان براساس نوع ضایعه، سلیقه پزشک و انتخاب بیمار فرق می کند. جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی و یا ترکیبی از آنها ممکن است مؤثر باشد.
- سرطان لب: ضایعات کوچک را می توان به راحتی خارج نمود و ضایعات بزرگ را پرتو درمانی میکنند.
- سرطان زبان: باید قاطعانه درمان شود زیرا میزان عود بالایی دارد (پرتو درمانی و برداشتن زبان).
- در موارد متاستاز تومورهای دهان به مجاری لنفاوی گردن، عمل جراحی رادیکال گردن همراه با بازسازی انجام می شود.
اقدامات پرستاری در بیمار مبتلا به سرطان دهان
به قسمت اقدامات پرستاری در مبحث سرطان مراجعه کنید.
بررسی
- سابقه بیمار را از نظر تعیین نیازهای آموزشی و علایمی که نیاز به بررسی بالینی دارند ارزیابی کنید. سؤالاتی درباره حفره دهان، بهداشت دهان و دندان، مصرف الکل و تنباکو (همچنین جویدن تنباکو)، ضایعات با نواحی تحریک شده در دهان، زبان یا گلو، اسابقه ای از گلودرد یا خلط خونی و احساس ناراحتی با مصرف غذاهای خاص از بیمار پرسیده شود.
- معاینه فیزیکی را انجام دهید. اعضای داخلی و خارجی دهان و گلو را ببینید و لمس کنید، مرطوب بودن، رنگ، قوام، قرینه بودن و وجود ضایعات را بررسی کنید. گردن را از . نظر وجود غدد لنفاوی بزرگ معاینه کنید. به هنگام معاینه حفره دهانی بیمار دستکش بپوشید.
- رطوبت، رنگ، قوام، قرینه بودن و وجود ضایعات یا زخم را در لبها مشاهده کنید.
- لثه ها را از نظر التهاب، خونریزی، رتراکشن و تغییر رنگ، کام سخت را از نظر رنگ و شکل بررسی کنید. همچنین به بوی تنفس توجه کنید.
- زبان را از نظر قوام، رنگ، ضایعات و محل فرتولوم (وریدهای سطحی روی سطح زیرین زبان)، اندازه، رنگ و درد را در آن بررسی کنید.
- غدد لنفاوی را در گردن از نظر بزرگ شدگی (آدنوپاتی) بررسی کنید.
تشخیص های پرستاری
- تغییر در غشاء مخاطی دهان در رابطه با ضایعات پاتولوژیک، عفونت با صدمات شیمیایی و مکانیکی (مثل داروها، دندان مصنوعی نامناسب).
- تغییر در تغذيه: کمتر از نیازهای بدن، در رابطه با ناتوانی در خوردن غذای کافی، ثانویه به شرایط دهان و دندانها.
- اختلال در تصویر ذهنی از بدن در رابطه با تغییر جسمانی در قیافه به علت بیماری یا درمان آن
- ترس از درد و تنهایی در ارتباط یا بیماری یا تغییر در قیافه.
- درد در رابله با ضایعات دهانی با درمان آن.
- اختلال در ارتباط کلامی در رابطه با اقدامات درمانی.
- خطر بروز عفونت در رابطه با بیماری و درمان آن.
- کمبود آگاهی درباره روند بیماری و طرح درمانی.
برنامه ریزی و اهداف
اهداف اصلی درمان از نظر بیمار ممکن است شامل بهبود وضعیت غشاء مخاطی دهان، بهبود وضع تغذیه ای، دستیابی به تصویر ذهنی مثبت از خود، دستیابی به اسایش تغییر در روشهای ارتباطی، عدم بروز عفونت و افزایش سطح آگاهی از تشخیص و درمان بیماری باشد.
مداخلات پرستاری بهبود مراقبت از دهان
- بیمارانی که در معرض بروز عوارض دهانی هستند مشخص کرده و آنها را در جهت کاهش بروز عوارض یاری کنید، بیمار را به مراقبت از دهان تشویق و کمک کنید.
- اهمیت روشهای پیشگیری در مراقبتهای دهانی مانند استفاده از مسواک نرم، محلولهای شستشو مانند ۱ قسمت سود، ۸ قسمت آب، پراکسید هیدروژن یا نرمال سالین را یادآور شوید.
مقابله با خشکی دهان
- از مصرف غذاهای محرک، حجیم، خشک و الكل و تنباکو خودداری گردد.
- مایعات زیاد مصرف نموده و به هنگام خواب از دستگاه بخور استفاده نماید.
- استفاده از بزاق مصنوعی، ژلهای مرطوب کننده یا مواد محرکه تولید بزاق را در صورت لزوم توصیه نمایید.
اطمینان از مصرف مایعات و غذای کافی
- وضعیت غذایی بیمار را ارزیابی نموده و تغییرات لازم را در کیفیت غذا و دفعات غذاخوردن با توجه به وضعیت بیماری و ذائقه بیمار ایجاد کنید. مشاوره با متخصصین تغذیه ممکن است مفید باشد..
- به بیمار در جهت حفظ وزن مطلوب و سطح فعالیت مطلوب کمک کند
- بهبودی بافتها را تسریع کنید.
حمایت از ایجاد تصویر مثبت ذهنی از خود
- بیمار را تشویق کنید که تغییرات ایجادشده در ظاهر بدن خود را بیان کند. تغییرات با کاستی ها را به طور واقع بینانه توضیح دهید.
- هنگامی که بیمار از ترسها و احساسات منفی خود (محرومیت، افسردگی، عصبانیت) صحبت می کند از او حمایت روحی کنید.
- بر تواناییها، نقاط مثبت و کارهایی که می تواند انجام دهد تأکید کنید. جهت حمایتهای بیشتر بیمار را به گروهها، کارکنان اجتماعی، افراد روحانی یا دیگر افراد مناسب ارجاع دهید.
- متوجه نشانه های بروز اندوه در بیمار بوده و تغییرات روحی به وجود امده را گزارش کنید، اعتماد به نفس بیمار را افزایش دهید.
کاهش درد و ناراحتی
- برای بیمار مسکن تهیه کنید مانند لیدوکائین غليظ (لیدوکائین ۲٪).
- از مصرف غذاهای داغ، تند و سفت خودداری گردد.
- به بیمار در مورد بهداشت دهان و روشهای کنترل درد توضیح دهید.
برقراری ارتباط مؤثر
- توانایی های بیمار در ایجاد ارتباط نوشتاری را قبل از عمل ارزیابی کنید.
- برای ارتباط برقرار کردن بعد از عمل قلم، کاغذ یا تخته نوشتاری تهیه کنید.
- در صورت ناتوانی در نوشتن از صفحه مخصوص برقراری ارتباط استفاده کرده و از یک متخصص گفتاردرمانی کمک بگیرید.
کنترل عفونت
- آزمایشات بیمار را به طور مکرر ارزیابی نمایید (الکوینی ممکن است مشاهده شود).
- درجه حرارت بدن بیمار را هر ۶ تا ۸ ساعت از نظر افزایش که نشاندهنده عفونت است اندازه گیری کنید.
- سایر علایم عفونت نظیر قرمزی، تورمره ترشح با حساسیت به ام را زیر نظر بگیرید. پ
- از ورود ضربه به بافت های حساس جلوگیری کرده و به هنگام تعویض پانسمان کاملا نکات استریل را رعایت کنید.
- توضیحاتی درباره آنتی بیوتیکها ارائه دهید.
ترویج مراقبت متمرکز در خانه و جامعه آموزش مراقبت از خود به بیماران
- نیازهای بیمار را بررسی کنید و درباره مراقبتهای لازم از دهان، پیشگیری از عفونت، تغذیه، علایم و نشانه های عوارض توضيح داده و با مراجعه به منزل بیمار وضعیت او را ارزیابی کرده و آموزش دهید.
- یک برنامه مراقبت شخصی تهیه کنید. در صورت استفاده از پروتر، به بیمار درباره استفاده و مراقبت از آن و اهمیت تمیز نگه داشتن پانسمانها و بهداشت کامل دهانی توضیح دهید.
- تجهیزات مورد نیاز (مانند ساکشن، لوله تراکئوستومی، پروتز) و محل تهیه آنها را مشخص نمایید.
- به مرطوب سازی و تهویه اتاق بیمار و کنترل بوهای آن توجه کنید.
- در صورت ناتوانی یا عدم تمایل بیمار به استفاده از رژیم های مایع و نرمه او را به استفاده از غذاهای تجارتی کودکان تشویق نمایید.
- در مورد علایم انسداد، خونریزی، عفونت، افسردگی و محرومیت، اطلاعات ضروری را برای مراقبت کنندگان تهیه نمایید.
- درباره تغذیه از راه روده یا به طور تزریقی (در صورت ناتوانی در غذاخوردن از راه دهان) به بیمار و خانواده آموزشهای لازم را بدهید.
- بیمار، خانواده آیا هر فردی که مسئول مراقبت بیمار در منزل است)، و دیگر اعضاء تیم بهداشتی (مانند گفتاردرمان، متخصصین تغذیه، روانشناس) را به منظور آماده سازی یک برنامه مراقبتی شخصی بکار بگیرید.
- اهمیت پیگیری بیماری را از نظر تعیین پیشرفت با بهبود آن آموزش دهید و تأکید کنید که ممکن است تغییرات احتمالی در درمان با مراقبتهای معمول بیماری ایجاد شود.
ارزشیابی برآیندهای مورد انتظار در بیمار
- اطلاعات کافی درباره روند درمان دریافت کرده است.
- غشاهای مخاطی دهان سالم هستند.
- وزن بیمار در محدوده طبیعی است.
- تبادلات گازی در حد مطلوب است.
- عاری از عفونت است.
- مصرف مایعات و غذا در حد مطلوب است.
- توانایی برای تطابق و کاهش ترس از درد و تنهایی را بیان می کند.
- احساس راحتی دارد.
- تحرک بیمار مطلوب است.
»» کارشناس جراحی و کارشناس ارشد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی با ۱۷سال سابقه فعالیت در زمینه های مختلف دارو، درمان، تجهیزات پزشکی، اتاق عمل و دارای مهارت تخصصی در جراحی های آرتروسکوپیک زانو با تکنیک های اروپایی و امریکایی و انجام حدود 300 جراحی آرتروسکوپیک در اتاق عمل های ایران. مدیر سایت جامع اتاق عمل
حمیدرضا محمدی 167 نوشته در سایت جامع اتاق عمل دارد . مشاهده تمام نوشته های حمیدرضا محمدی- آشنایی با اتاق عمل
- آشنایی با هوشبری
- ارتوپدی و شکستگی
- پروسیجرهای جراحی اتاق عمل
- پوست، مو و زیبایی
- تجهیزات اتاق عمل
- تجهیزات هوشبری
- چشم
- دستگاه گوارش
- دیابت
- ذخیره
- رشته تحصیلی اتاق عمل
- رشته تحصیلی هوشبری
- زنان و زایمان
- زنان و زایمان و کودکان
- سرطان
- فضای اتاق عمل
- قلب و عروق
- کتاب های پزشکی
- کلیه و مجاری ادرار
- مقالات
- مقالات تخصصی بیهوشی
- مهارت های اتاق عمل
- مهارت های هوشبری
- ویدئو آموزش