نکات حرفه ای در  ارزیابی قبل از جراحی اطفال

 ارزیابی قبل از جراحی اطفال:

معاینه و آماده سازی قبل از عمل کودک برای جراحی بسیار مهمتر از انتخاب نوع پیش درمان بیهوشی و پره مدیکاسیون است. در این زمان، متخصص بیهوشی وضعیت طبی کودک، نوع مداخله، ساختار فیزیولوژیک و روانی کودک و والدین را ارزیابی می‌کند.

علاوه بر این، برنامه ای را جهت القای بیهوشی و احتمالات راجع به آن و کمک به آرام کردن والدین کودک طراحی می‌کند. چرا که احساس اضطراب در والدین ی کودک منتقل شده و بدین جهت کاهش اضطراب والدین سبب کاهش اضطراب کودک می شود.

متخصص بیهوشی باید جزئیات مواردی را که کودک و خانواده اش انتظار دارند و کارهایی که حداکثر ایمنی را ایجاد می‌کند، به آنها توضیح دهد. طبیعتاً هرچه اطلاعات والدین کودک بیشتر باشد، بسیار آسان تر با استرس جراحی و بیهوشی روبرو خواهند شد.

پس از بررسی نوع جراحی، معاینه فیزیکی و اطلاع راجع به زمان تقریبی و طول عمل جراحی، متخصص بیهوشی باید به کودک در مورد بیهوشی اطمینان دهد.به علاوه هدف از استفاده از مانیتورینگ ها را هم برای کودک و هم برای والدین او توضیح داده و به آنها اطمینان بخشد که استفاده از آنها لازم و ضروری است.

جهت رگ گیری از کودک می‌توان از پمادهای حاوی بی حس کننده موضعی برای کاهش درد استفاده کرد و گاهی مانیتورینگ های مخصوص مانند گرفتن شریان و ورید های مرکزی و قرار دادن لوله نازوگاستریک یا کاتتر ادراری، باید پس از القای بیهوشی انجام شود.

نقش متخصص بیهوشی برای کودک و والدین حائز اهمیت است و باید به کودک فهمانده شود که خواب ناشی از داروهای بیهوشی با خواب معمولی متفاوت است و داروهای بیهوشی آنها را از بیدار شدن در طول جراحی و به خاطر آوردن عمل جراحی حفظ می‌کند.به علاوه باید به کودک گفته شود که داروهای بیهوشی در انتهای عمل حذف شده و آنها بیدار به نزد والدین شان برمی‌گردند.

باید به کودک اطمینان داده شود که در هنگام بیداری حداقل درد را خواهد داشت .بچه هایی که شدیدا بی قرار هستند و همکاری ندارند، معمولا با ترس وارد اتاق عمل می‌شود. هنگامی که با این کودکان برخورد می کنیم بهتر است کارمان را متوقف کرده، با آنها صحبت کنیم و از علت نگرانی ایشان جویا شویم .

در صورتی که علت گریه و نگرانی از عدم حضور والدین باشد، می توان اجازه داد یکی از والدین تا هنگام بیهوشی همراه با کودک باشد. اگر برای نگرانی کودک علت یافت نشد، می‌توان از تجویز میدازولام به صورت خوراکی(0/5 میلی گرم/کیلوگرم) و یا تجویز داخل بینی آن(0/5 میلی گرم/کیلوگرم) و یا تجویز کتامین بصورت خوراکی( 7میلی گرم/ کیلوگرم) و یا تزریق عضلانی(2 میلی گرم/ کیلوگرم) سود جست.

وضعیت طبیعی و فیزیکی کودک و برنامه جراحی باید مشخص باشد. کودکان سالم به آزمایش روتین خون قبل از عمل نیاز دارند. فقط در بیماران پرخطر آزمایش از جهت اختلالات هموگلوبین مانند وجود هموگلوبین s انجام می شود .

سطح طبیعی هموگلوبین به سن کودک ارتباط دارد و اندازه گیری غلظت هموگلوبین در بیماران که علامت کلینیکی دال بر آنمی‌ دارد و یا برای بیمارانی که احتمالا به دلیل نوع عمل جراحی به تزریق خون حین عمل نیاز داشته باشد لازم است. چرا که سطح ابتدایی هموگلوبین مشخص شده تا میزان خونریزی مجاز بیمار برآورد شود.

شیرخواران و کودکان از آنجا که حجم خون کمی دارند احتمالا به دنبال از دست دادن خون نسبتا کم نیاز به تجویز خون دارند بنابراین لازم است اگر قبل از عمل جراحی احتمال خونریزی وجود دارد مانند لاپاراتومی، ترمیم شکاف کام و یا بستن کلوستومی، خون ایزو گروپ و کراس مچ شده آماده باشد.

ناشتایی (no per oral (NPO :

 این تفکر که هر چه دوره ناشتا بودن طولانی تر باشد، تخلیه معده بیشتر صورت می گیرد تفکر اشتباه و برای کودک ناخوشایند است. ناشتا بودن طولانی در شیرخواران سبب دهیدراتاسیون و هیپوگلیسمی می شود. تمام اطفال باید مصرف غذا را از ۶ ساعت قبل از عمل متوقف کنند.

اما در مورد مایعات صاف شده دو ساعت کافی است. به طوری که بین بیمارانی که بیش از ۶ ساعت مصرف مایعات صاف شده را متوقف کردند با بیمارانی که فقط دو ساعت قطع مصرف مایعات صاف شده داشتن از نظر ‏ph و حجم معده تفاوتی وجود ندارد.

بروز آسپیراسیون محتویات معده بین یک در ۹۰۰۰ هزار تا یک در ۲۵۰۰۰ مورد در اطفال متفاوت است. شیرخواران مکرراً مقادیر بسیار جزئی از چیزی را که می خورند را آسپیره می‌کنند و به نظر می‌رسد که آن را تحمل می‌کنند.

بیماران معمولاً بی علامت هستند و در صورتی که دو ساعت پس از آسپیراسیون علامتی پیدا نکنند به نظر نمی‌رسد که از نظر مسائل ریوی مشکلی داشته باشند اما در صورتی که علایم آسپیراسیون ظاهر شود نیاز به اکسیژن درمانی و تنفس مکانیکی فیزیوتراپی و آنتی‌بیوتیک تراپی دارند.

 دستورالعمل مدت زمان ناشتایی برای اعمال جراحی الکتیو:

مایعات صاف شده تا ۲ ساعت قبل از عمل می توانند مصرف شوند . شیر مادر از ۴ ساعت قبل از عمل متوقف می شود و شیر معمولا از ۶ ساعت قبل از عمل و غذای جامد نیز از ۶ ساعت قبل از عمل باید متوقف شود. پروتکل دیگری که برای ناشتا ماندن در اطراف مطرح می‌شود بر اساس سن کودک بوده است.

منبع:کتاب اصول و فنون عملکرد فرد سیار و اسکراب _ لیلا ساداتی، احسان گلچینی